Als je naar het eindresultaat van de videoclip kijkt, heb je geen idee wat er achter de schermen allemaal gebeurde. Je ziet niet dat Bram stiekem achter mij langs rent om een lamp te verzetten en deze te richten op de volgende set, of dat hij snel voorbij schiet om de rookmachines aan te zetten. Dit soort geheime puzzelstukjes maken het maken van een videoclip zo leuk. Vooral als ze lukken. En grenzen stellen bij jezelf. Want zwaar was het wel, het maken van de videoclip voor Astronauts, van de band Waking Skies.
Waking Skies is de nieuwe naam van 3FM-huisband ‘De Band van Van der Lende’. Bram Schrijver, de bassist en een goede maat van mij, kwam bij de band door middel van een auditie. En tja, zo kwamen ze ook weer bij mij voor de videoclip.
Na heel wat gebrainstorm, heen-en-weer gemail en een dringende zoektocht naar twee dansers konden we op 21 maart beginnen met het filmen van de clip voor Astronauts. Een nummer over twee geliefden, een jongen en meisje, waarbij het meisje niet langer in de sleur wil blijven hangen en dit leidt uiteindelijk tot het einde van de relatie.
Treurig verhaal, maar dat maakt de video juist niet minder mooi. Wat het nog unieker maakt, is dat we met een a7sII op een DJI Ronin M gefilmd hebben vanuit het ai???one takeai??i??-principe: dus het is Ai??Ai??n lange take, zonder erin te knippen. Leuk voor mij ook, want ik hoefde dus vrij weinig (niets) te monteren. Scheelt best veel tijd!
Maar dan moet het dus wel in Ai??Ai??n keer goed gaan.
En ik kan je Ai??Ai??n ding verklappen: zoai??i??n camerasysteem weegt al gauw 10 tot 15 kilo. Houd die maar eens 4:30 minuten goed en steady vast. En doe dat even acht keer. Ik hoefde de rest van de maand niet meer naar de sportschool.
De verlaten Gelderlandfabriek in Culemborg was een prachtige locatie voor het sombere verhaal en de kosmische titel van het nummer. Een industrieel gebouw met een set vol bouwtroep; alsof er in 1936 een ruimteschip is ingeslagen en niemand ooit de moeite heeft genomen om de bende op te ruimen. Door een route uit te stippelen en een plattegrond te maken, lukte het om een overzicht te krijgen van de ruimte en een dansroute te bedenken.
Om bij de dansers (en onszelf) blessures te voorkomen, zijn we op de dag zelf druk geweest met het vrijmaken van de dansroute en het opbouwen van de grote lampen. We wilden pas filmen als het donker was. Het bleef spannend tot het laatste moment. Tot de dansers er waren en ze het dansparcours voor het eerst konden afleggen. Ik was echt direct onder de indruk van Robin Kroes en Remy Tilburg: super gemotiveerd, gedreven, snel en scherp. Ze wisten gelukkig ook binnen no-time hun gemaakte choreografie toe te passen op de dansroute, tussen de schroothoop aan oud ijzer, afvoerbuizen en bouw-je-eigen-robot pakketten.
Zwaar was het wel. Voor het hele team, want bij elke kleine fout moest de take opnieuw. Maar de perfAi??cte take stond op camera. Moe en voldaan mochten we naar huis. Maar mede door ons perfectionisme en het onvolmaakte treinschema van de NS, hadden Remy en Robin de trein gemist en bracht ik ze samen met de grote lampen ai??i??s avonds nog terug naar Rotterdam. Op de terugweg naar Schalkwijk was ik zo moe, dat ik tijdens het tanken op de noodstop had gedruktai??i?? En ik me maar afvragen waarom er geen brandstof uit dat ding kwam.
Belangrijke personen: Bram Schrijver (een van mai??i??n beste maten, bassist van Waking Skies, mijn assistent tijdens de opnamen), Ysja van Leeuwen (zangeres van Waking Skies en mijn contactpersoon tijdens deze klus), Martijn Soeterbroek (drummer Waking Skies), Tom van Hemert (gitarist Waking Skies), Robin Kroes (danseres), Remy Tilburg (danser), Marc Hoogendam (verhuurder van lampen), Rick Fleer (leenden we rookmachines van), Marloes Veerkamp (catering)
Apparatuur: Sony a7sII + DJI Ronin M
Gebruikte technieken: Interessante momenten uitlichten, rookmachines, sterke rugspieren kweken
